Op 30 april 2020 zal via een video verbinding de prijsuitreiking plaatvinden van de Stanislav Zámečník-Studie prijs. Deze is dit jaar toegekend aan Dr. des. Markus Wegewitz uit Jena voor zijn dissertatie “Gecultiveerd Anti-Fascisme. Nicolaas Rost en de lange strijd tegen het nationaal-socialisme, 1919-1967.”
Wil werd geboren op 7-11-1918 in een groot, streng gereformeerd gezin in Den Haag. Op haar 24ste ging ze zelfstandig wonen. Ze zag de Duitse bezetting als een groot onrecht. Daarom sloot ze zich aan bij een verzetsgroep en deed lang koerierswerk. Die verzetsgroep groep hield zich o.a. bezig met vervoer van wapens en hulp aan onderduikers (LO). Ze hoorde tot de landelijke knokploegen.
Wil van Gurp in de oorlogsjaren
Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden werd ze in juni 1944 door de SS gepakt en opgesloten in de beruchte Scheveningse gevangenis, die de erenaam “Oranjehotel” had gekregen. Ook de Baarnaar Lodewijk van Hamel heeft er gezeten. Na een week werd ze overgebracht naar de “Scheveningse barak” in Kamp Vught. Deze gevangenen kregen minder eten en werden strenger behandeld dan de anderen.
Ieder jaar wordt de herdenking bij het Nationaal Dachau Monument door zo’n 200 mensen bezocht. De helft daarvan zijn vaste bezoekers: familieleden en aanverwanten van Oud-Dachauers en afgevaardigden van andere organisaties, ambassades en overheidsinstellingen. De andere helft bestaat uit incidentele bezoekers, vooral jongere generaties: scholieren en/of studenten die een onderzoek hebben gedaan, familieleden en kennissen van ….
Deze tekst, die tot in 2001 als motto boven de nu verdwenen glaswand met namen in het nationaal museum kamp Vught te lezen was, komt niet van een overlevende uit dit doorgangskamp van de vernietiging. Het is een zin uit een van de laatste brieven van de journalist Koos Koster, die in 1982 samen met drie collega’s van zijn Nederlandse IKON-televisieploeg in El Salvador werd vermoord. Als eindredacteur van de actualiteitenrubriek Kenmerk was ik hun opdrachtgever, en daarmee ook verantwoordelijk voor hun aanwezigheid in dat treurige land.
Lejo Schenk, journalist
Van 7-10 oktober jl. hebben 25 leerlingen van het Marne College uit Bolsward een bezoek gebracht aan het concentratiekamp Dachau en de stad München.
Dertig jaar geleden verscheen bij Uitgeverij Balans ‘De Bus uit Dachau’, waarin Jos Schneider en Gijs van de Westelaken, destijds redacteuren van het opinieweekblad Haagse Post, de terugreis naar Nederland reconstrueerden van achttien Nederlandse gevangenen. Een van die gevangenen was de jonge W.L. ‘Boebie’ Brugsma, die later hoofdredacteur van HP zou worden – door hem waren ze op het idee voor het boek gekomen. De reis in een geconfisqueerde bus, dwars door het vernietigde Duitsland, diende als kapstok voor het portretteren van de levens van de reizigers, die een bijzondere dwarsdoorsnede bleken te vormen van Nederland in verzet.
Op 21 oktober vond in Lelystad de boekpresentatie plaats van ‘Doen’, over oud-Dachauer Jaap van Mesdag. Na de oorlog ontwikkelde Jaap zich tot een gepassioneerd sportvlieger en een markant figuur in de wereld van de historische luchtvaart. Hij overleed in oktober 2015 op 93-jarige leeftijd.