Amicale belge des Anciens Prisonniers Politiques et Ayants-droit

De Dachau et de ses Commandos Exterieurs

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Historie

clandestien opgericht in Dachau onder de naam "Commandement Comité National Belge" en uit de illegaliteit getreden op 29 april 1945 om 17.50 uur.
Uitgave van het bulletin "L'Union Belge" waarvan 17 nummers in het kamp verschenen.
Eerste congres in Brussel in oktober 1945.
Amicalement constitué en ASBL (Moniteur du 11/10/1947 numéro 2147)
Voorzitter: Arthur Haulot
Algemeen secretaris: Georges Valéry Walraeve

Doelen

Groepeer de voormalige P.P.s van Dachau en zijn buitencommando's.
Verdediging van morele en materiële rechten, welke rechten worden verstaan in de ruimste zin die deze uitdrukking kan inhouden.
Om de herinnering aan de offers van de beste zonen en dochters van het land in stand te houden. Totale actie ter verdediging van de Vrede en tegen de terugkeer van de verschrikkingen van de concentratiekampen.

Aantal personeelsleden op het moment van vrijlating

930 overlevenden voor Dachau (de Belgen die nu in externe commando's zitten niet meegerekend).

Urnen

Om de nagedachtenis van haar martelaren te eren, beschouwde de Amicale het als haar heilige plicht om urnen met anonieme as uit het kampcrematorium of beenderen uit de massagraven van de Leitenberg plechtig te deponeren. Deze zijn sinds 1950 officieel overhandigd in de volgende steden van België :

1950 bij het Nationaal Monument in Breendonk.
1953 in Antwerpen
1954 in Charleroi
1955 in Gent
1956 in Namen
1957 in Luik
1958 in Brussel
1959 in Bergen
1960 in Heist aan Zee
1968 in Hodeige
1969 in Tournai, Henri-Chapelle en Leuven (Buchenwald Mausoleum)
1970 bij de Nationale Schietpartij door de Broederschap van Nazi Kampen en Gevangenissen), in Halle, Menen en Eeklo
1971 in Mechelen (Monument van de P.P.) en Dinant
1972 in Brugge
1973 in Malmedy
1974 in Mariembourg
1975 in Grâce-Hollogne en in het Huis van Verzet (Brussel)
1976 in Waterloo
1979 in Antwerpen
1981 in Visé en Sambreville
1983 in de stad Soheit Tinlo (Land van het Crematorium)

Originele nationale vlag

De rode driehoek en de letter B, door Pierre Festers en Jacques Falaise aan het kamp zelf toevertrouwd, met de uit de SS-reserves gestolen stof, zijn omgeven door zilveren galon van SS-uniformen. Op de achterkant staat de ster van Belgisch Congo.
Deze vlag wapperde trots op het appèlplein van het kamp op 1 mei 1945.
De Belgische Amicale heeft deze vlag doorgegeven aan het Gedenkstätte Museum.

Herdenkingsplaquette

Door onze Amicale in 1955 aangebracht op de binnenmuur van het crematorium, met de volgende tekst: "Gij die naar deze plaats van lijden komt, ontvangt uzelf en denkt aan hen van ons die hier gevallen zijn, voor vrede en België".
In 2012 werd een gedenkplaat aangebracht op de muur van de Leitenbergse Gemeenteputten.

Processen van de beulen in 1945 in Dachau

De Belgische Amicale van Dachau, in de persoon van haar voorzitter en haar secretaris-generaal, belangrijkste getuigen voor de openbare aanklager, werd op bevel van de Amerikaanse regering (Oorlogsmisdadenproces) opgeroepen om tegen de SS-stieren te getuigen en om ertoe bij te dragen dat recht wordt gedaan.

Comité International de Dachau (C.I.D.)

 

De Amicale belge de Dachau ligt aan de basis van de vernieuwing in november 1955 van het Internationaal Comité van Dachau en is er de stichter van (hoofdzetel in Brussel - ASBL Moniteur nr 3987).

Eed van de Ouderen

Gesproken op 29 mei 1955 voor de massagraven van de Leitenberg.

"Tien jaar na zijn bevrijding"

Uitgesproken in Dachau, op de plaats waar honderdduizenden concentratiekampbewoners uit de hele wereld hun lijden hebben ondergaan en hun bloed hebben vergoten. In onze gedachten verenigen wij hun martelaarschap met dat van allen die sneuvelden bij de verdediging van hun vaderland tegen onderdrukking.

We zweren

- om de herinnering levend te houden aan de slachtoffers van de Nazi barbarij...
- om te vechten om de terugkeer uit de vernietigingskampen te voorkomen en elke andere
middelen voor massamoord
om zich te verzetten tegen de terugkeer van de beulen, hun chefs en meesters naar hun wapens om volkeren aan te vallen en tot slaaf te maken
trouw te blijven aan de in lijden en strijd geboren verbondenheid en kameraadschap, ons in te zetten om volkeren in vrede bijeen te brengen teneinde hun veiligheid, onafhankelijkheid en vrijheid te verzekeren.